Ik beschouw mezelf niet echt als een super-positief mens. Ik probeer er wel zoveel mogelijk het beste van te maken, dat wel. Ondanks het feit dat ik een grondige hekel heb aan de ochtenden (ochtendstijfheid weet je wel), probeer ik verder te kijken en me elke ochtend opnieuw in te prenten dat het wèl de moeite waard is om op te staan. Niet altijd even gemakkelijk, maar het moet.
Tagarchief: (schoon)ouders
September…
September… Het blijft toch altijd een maand waarin ik blijf zwemmen met mijn hoofd krampachtig boven water.
Citytrip Barcelona
Goh, ondertussen is het weer een maand geleden dat ik nog een bericht heb geplaatst. Het is hectisch geweest de laatste tijd. Hectisch als in ‘druk’, maar ook als in ‘steeds zoeken en schipperen naar een nieuw evenwicht op vlak van medicatie’.
Ondertussen lijkt het erop dat ik dat evenwicht heb gevonden, maar ik blijf nog altijd voorzichtig met het luidop te zeggen. Ik ben dus moeten stoppen met de Ibuprofen omdat ik er jeuk van kreeg in mijn gezicht en ik zag zwarte vlekken. Na overleg met mijn reumatoloog (via mail), ging ik naar de huisarts en kreeg ik de generische vorm van Voltaren, Diclofenac, voorgeschreven. Hiervan kreeg ik uitslag in mijn aangezicht en leek mijn gezicht wat op te zwellen. Dan maar naar Apranax, of haar generische vorm: Naproxen. Deze lijkt, naast Medrol (cortisone), Ledertrexate (mtx) en paracetamol toch te helpen. Lees verder
De kracht van reuma
Toegegeven, vaak is het niet gemakkelijk het positieve te zien in het hebben van reuma. Pijn, vermoeidheid, ontstekingen, een lage immuniteit en bijgevolg sneller ziek, veel medicatie nemen, vaak zoeken naar andere medicatie of allergieën maken en niet weten op wat (nu loop ik rond met blaasjes in mijn aangezicht en we weten niet van waar ze komen; gelukkig is de zwelling al weg…), veel dingen niet (meer) kunnen, agenda aanpassen aan kiné- en doktersbezoeken,… Noem maar op. Maar toch heeft reuma me ook op een positieve manier beïnvloed en veranderd.
Daar word ik nu eens warm van!
Vandaag opgestaan (bijna) zonder ochtendstijfheid! Ongelooflijk, maar waar! Hoogstwaarschijnlijk beginnen de cortisone-infiltraties die ik gekregen heb in beide heupen te werken, waardoor ik ’s nachts super aan het zweten ben en blijkbaar overdag bij wijze van spreke uit bed kan springen 😉
Ik ga niet te enthousiast zijn, want het kan maar een kleine opflakkering betekenen… Maar man, wat voel ik de energie (en de cortisone?) razen door mijn lichaam! Vandaag wordt het dus voor mij een uitdaging ‘mezelf in de hand te houden’ – want als je een hele tijd niet veel hebt kunnen doen en je daarna super-energetisch bent, wil je toch vooral in ACTIE schieten, niet?
Reuma In Mij 