Het zat er al een aantal dagen aan te komen en nu is het zo ver: ik ben ambetant. Gewoon, omdat ik heel moe ben, pijn heb en het donker en vochtig weer is buiten.
Op een dag zoals vandaag heb ik zin in niets. Of wel zin in iets, maar niet weten in wat, waardoor je niets doet; zoiets. Zo’n dagen associeer ik meestal met druilerige zondagnamiddagen; hangend in de zetel, kijkend naar de Formule 1. Niet noodzakelijk negatief, maar vandaag is het geen zondag, is het wel druilerig en is er geen Formule 1 op de TV. Ik haat dagen zoals vandaag en ben ambetant op mijn eigen omdat ik ambetant ben. En neen, het is niet de tijd van de maand!
Het ambetantste is dat ik ambetanter word door het feit dat ik me ambetant voel. Niets aan te doen. De enige tip die ik kan geven aan mijn omgeving: laat me gewoon gerust. Ik heb wat ruimte nodig, wat tijd voor mezelf om weer wat op te laden. Vaak gaat dat ambetant-zijn snel voorbij, maar op momenten zoals vandaag – waarop mijn man tot deze avond laat weg is en de kinderen uit logeren zijn – kan ik me volledig laten gaan in ambetantigheid.
Wat ik dan het beste kan doen? Optie 1 is op stap gaan; een frisse neus halen door in het park te gaan wandelen. Of naar de winkel, bakker, bib,… het maakt niet uit. Maar omdat het weer het niet toelaat en ik daarnaast moet wachten op een dakwerker die ons dak komt repareren (ook dat nog!), is deze optie vandaag uitgesloten. Optie 2 klinkt aanlokkelijker: me neervleien in de zetel, met een goed boek en helemaal wegkruipen in het verhaal. De verwarming wat hoger, het fleecedeken in aanslag en de kersenpitkussentjes klaar. (Of kruip ik in een lekker heet bad: deze optie is ook even uitgesloten wegens de aankomende dakwerker.)
Mijn ‘input’ op dagen zoals vandaag beperkt zich tot het lezen van chick lits of het kijken naar chick flicks: verstand op nul, lezen/kijken maar, niet te veel nadenken en niet bezig zijn met het ‘nu’. Om me niet al te nutteloos te voelen, steek ik ondertussen wel een wasje in en zorg ik dat het wat opgerommeld is in huis. Maar tot daar mijn inzet. En nu maar hopen dat die ambetantigheid snel weg gaat…
Reuma In Mij 
Ik heb dit momenteel ook heel erg! Alleen heb ik heel veel te doen voor school. Maar ik ben moe en heb pijn en wil het liefst helemaal niks, alleen wordt ik dan boos op mezelf dat ik niets productief gedaan heb. Zucht..
Goede blog trouwens, herkenbaar en leuk om te lezen! x
Ik ben wat productief geweest… Was is bijna rond en heb opgerommeld. Dakwerker is geweest en heb comfortfood ingeslagen… Ik ben klaar voor een avondje zetel hangen en ik heb me voorgenomen daar van te genieten 😃
Een beetje productief is ook al goed 😉
Dank je voor je complimentje!
Groetjes,
De Ambetante Anja 😄
Heel herkenbaar Anja. Ook ik voel me niet zo best. Heb eergisteren vernomen dat ik nog een “vriend” bijgekregen heb, vernauwing van de kransslagaders als gevolg van mijn sderodermie.
Wat zijn ze toch gul : sclerodermie, RA, angina pectorisi …
Enfin volgende week ziekenhuisopname en dan zien we wel verder welke nieuwe “vrienden” zich nog aandienen!
Eveneens mijn complimenten voor je blog, je hebt een heel goede schrijfstijl : to the point, grappig, cynisch, creatief, relativerend, gewoon echt goed om lezen en heel herkenbaar!.
Wauw, dank je wel voor je complimenten Kathleen; ik zit hier te blinken en te blozen 😉
En oh bah… Ik ga er ooit ook nog eens een artikel over schrijven: de oneerlijke verdeling van moeder natuur of zoiets! Waarom kunnen we inderdaad niet ‘gewoon’ en ‘enkel’ reuma hebben? (Allez, liever dat ook niet natuurlijk) Maar neen, er komen altijd van die vieze aandoeningen bij…
En dan vragen de mensen zich af hoe het komt dat we zoveel weten over andere aandoeningen, lol!
Ik wens je een vlotte opname, met bezoek van ‘echte’ vrienden – van die andere heb je al genoeg!
Veel courage!
Hoi Anja,
Heel herkendbaar en zo moeilijk om te begrijpen. Veel moed! ( geniet maar van je boek en een warm dekentje! Ik zou dat ook doen.)
Dank je wel, Tine! Ik heb er inderdaad van genoten!
Ps: heb je mijn berichtje al ontdekt tussen jouw Facebook-privé-berichtjes?
Groetjes,
Anja
Hallo Anja,…. kom op je blog terecht via reuma en dan….
Zo herkenbaar wat je hier neer schrijft,….whow , en wat een schrijf talent!
vooral het even met rust gelaten te willen worden,…
wat ik wel kunnen doen heb en me weer veel voldoening gaf op een niet ambetante dag, is zelf de grafstukjes maken voor bij mijn vader en schoonouders op hun grafzerk,….
ik heb de laatste 2 a 3 weken veel van die ambetante dagen, grrrr….de drukte van de vakantie ,…. en nee ook niet periode van de maand , wat mijn mannen hier in huis dan steeds argumenteren,….. voor mij begint de vakantie weer vandaag, erg om dit te moeten zeggen,2 mannekes nr school en 1 tje nr zijn werk 😉
daarbij nog de pijn, RA, fybro,…mr de RA die momenteel de kop opsteekt, sedert Mei SI gewrichten die onstoken zijn,.. LTX opgestart en al opgedreven, mr hielp mr tijdelijk, morgen opnieuw nr de reumatoloog,…..
groetjes Inge
Hey Inge,
Hopelijk is jouw bezoek bij de reumatoloog goed meegevallen?
Altijd dat zoeken en aanpassen van medicatie is op zich ook zo vermoeiend en ik hoop dan ook dat die zoektocht wat vruchten afwerpt!
Ondanks het feit dat ik mijn kinderen en man doodgraag zie; ook ik ben blij dat de vakantie voorbij is 😉 Nu even de weerbots; beetje bijtanken en dan kunnen we er weer tegenaan 😀
Dank je wel voor je berichtje,
Groetjes,
Anja
Heb ook van die dagen dat ik mij echt miserabel voel.maar door het lezen van jullie reacties troost het mij dat ik niet alleen ben met moe en pijn .Aan alle lieve groetjes en veel moed.☺️
Dank je wel, Jacqueline!
Samen miserabel is beter dan alleen 😉
Ook voor jou veel moed x