Februari

Als ik een woord zou moeten kiezen om de afgelopen maand te beschrijven, dan zou ik voor ‘rollercoaster’ gaan. Volle bak vooruit, omhoog en dan in serieuze snelheid terug naar beneden om dan terug trager naar boven te klimmen. En zo maar op en neer, telkens weer.

Het geeft een rush en energie, maar de weerslag laat zich volop voelen. Daarom hoop ik ook dat maart een attractie-vrije maand wordt. Een maand om te recupereren en terug op zoek te gaan naar die eeuwige balans tussen rust en activiteit.

Lees verder

Heerlijke dag

Het was een goede dag vandaag. Ik ben relatief vlotjes opgestaan, ik heb een hele voormiddag kunnen doorwerken zonder al te veel last. Nadien heb ik nog een half uurtje gestreken en tijdens mijn 2-wekelijkse opvolging bij de kiné te horen gekregen dat het er wel goed uitziet. Vandaag.

Lees verder

Van 13u naar 16u per week

Sinds februari werk ik, in kader van progressieve tewerkstelling, 3u per week meer. Van 13u per week naar 16u per week. “3 uurtjes per week”, hoor ik je denken, “dat is echt niet veel.” En nee, het is zelfs nog geen halftijds. En toch kost het me moeite om die extra uren ingepast te krijgen in mijn dagritme. Lees verder

Uitdagingen

Het is druk geweest de laatste tijd. Op het werk, maar ook daarbuiten. Daarbij komt dat mijn lichaam weer hunkert naar een nieuwe set infusen (Mabthera, biologicals) waardoor ik extra moe rondloop.

Mijn grootste uitdaging op dit moment is ’s morgens uit mijn bed raken. De ochtendstijfheid en pijn in mijn gewrichten blijft aanhouden en dat grieperig gevoel motiveert me niet om op te staan. Maar ik moet. Mijn eerstvolgende consultatie bij de reumatoloog is gepland op 22 februari: nog 2 weken wachten vooraleer ik misschien een ‘go’ krijg. Die toestemming hangt onder andere af van mijn bloedwaarden – en die vallen ‘jammer genoeg’ op dit moment nog mee – en het juiste aantal ontstoken gewrichten. Ik heb al verschillende keren de bedenker(s) van dat aanvraag- en terugbetalingssysteem vervloekt, maar het is nu zo.

Lees verder