Ik heb fantastisch, zalig, goed nieuws! Ik ben sinds deze week gestart als administratief medewerker bij vzw ReumaNet; dit voor 13u per week in kader van progressieve tewerkstelling. Ja, ik had al eerder geschreven dat ik het rustiger aan ging doen en me de tijd zou geven uit te zoeken wat ik fysiek nog aan kan. Maar geef toe: zo’n kans kan ik toch niet laten liggen! En als kersje op de taart hebben ze me voornamelijk aangeworven omwille van mijn ‘expertise’ op vlak van tewerkstelling met een arbeidshandicap. Dat betekent dat ik het mag blijven hebben over het onderwerp dat me nauw aan het hart ligt!
Tagarchief: deeltijds werken
Opinie: sociale zekerheid
Ik weet het allemaal niet meer. Verdwaasd lees ik over de betoging in Brussel en zie ik hoe een wagen in brand wordt gestoken. Warm word ik wanneer ik hoor dat een man spontaan het initiatief neemt om voor de eigenaar van deze wagen, een kleine zelfstandige, geld in te zamelen. Deze fundraising is zelfs zo een succes dat er teveel geld wordt ingezameld, waarvoor er dan weer een professional moet worden ingeschakeld om de verdeling van de gelden goed te laten verlopen.
Langdurige zieken, langdurige werklozen, leefloontrekkers: allen worden met de vinger gewezen. De pensioenleeftijd wordt opgetrokken naar 67, terwijl de werkloosheidsgraad voor 50-plussers steeds groter wordt… Het is een feit: we hebben meer mensen nodig die aan het werk zijn; meer mensen die bijgevolg kunnen bijdragen aan de sociale zekerheid. Maar eerlijk: we gaan toch ergens moeten toegeven dat ons systeem op deze manier niet optimaal werkt. Lees verder
Gezocht: werkgever met (oog voor) talent!
Normaal gezien wordt een vacature uitgeschreven door – of op vraag van – een werkgever, op zoek naar de ideale werknemer. Ik dacht: ik doe het eens omgekeerd! Ik schrijf een jobaanvraag als werkzoekende, op zoek naar mijn ideale werkgever.
Zoals we weten zoeken werkgevers steeds naar ‘de witte raaf’: de ideale kandidaat voor een welbepaalde functie. Natuurlijk bestaat zo’n kandidaat vaak niet. Zo ook, vermoed ik, voor het zoekertje dat ik hier plaats… 
Lees verder
Loopbaanbegeleiding: tweede gesprek
Mijn tweede loopbaanbegeleidingsgesprek is achter de rug en ik ben het nog wat aan het verwerken… Tijdens dit gesprek hebben we het Inspiratiespel verder uitgediept en zijn we ook blijven stilstaan bij mijn ‘ideale doelgroep’ van mensen waarmee ik graag zou willen werken.
Het komt er steeds op neer dat mensen coachen op mijn lijf geschreven staat. De loopbaanbegeleidster zei me dat ik eigenlijk wel weet wat ik graag zou willen doen, namelijk mensen begeleiden/coachen en toch blijf ik haar vragen naar een plan B.
‘Waarom?’ vraagt ze me en ze legt me uit dat ze wil werken met de dingen die NU op tafel liggen. Te ver in de toekomst kijken kan en hoeft niet; niemand weet immers wat er tussen nu en dan gaat gebeuren en uiteindelijk is het NU duidelijk dat coachen iets is dat ik graag doe én graag gedaan heb. Waarom wil ik dan zo nodig ook een plan B? Waarom wil ik zo nodig nog een andere richting/andere mogelijke job vinden? Het antwoord is simpel: faalangst.
Reuma In Mij 