Mijn tweede loopbaanbegeleidingsgesprek is achter de rug en ik ben het nog wat aan het verwerken… Tijdens dit gesprek hebben we het Inspiratiespel verder uitgediept en zijn we ook blijven stilstaan bij mijn ‘ideale doelgroep’ van mensen waarmee ik graag zou willen werken.

Het komt er steeds op neer dat mensen coachen op mijn lijf geschreven staat. De loopbaanbegeleidster zei me dat ik eigenlijk wel weet wat ik graag zou willen doen, namelijk mensen begeleiden/coachen en toch blijf ik haar vragen naar een plan B.

‘Waarom?’ vraagt ze me en ze legt me uit dat ze wil werken met de dingen die NU op tafel liggen. Te ver in de toekomst kijken kan en hoeft niet; niemand weet immers wat er tussen nu en dan gaat gebeuren en uiteindelijk is het NU duidelijk dat coachen iets is dat ik graag doe én graag gedaan heb. Waarom wil ik dan zo nodig ook een plan B? Waarom wil ik zo nodig nog een andere richting/andere mogelijke job vinden? Het antwoord is simpel: faalangst.

Schrik dat ik het niet ga aankunnen, schrik dat ik niet goed genoeg zal zijn, maar vooral schrik dat ik opnieuw op mijn bek ga gaan. Want zo voel ik me wel ten opzichte van mijn laatste tewerkstelling: ik heb er alles uitgehaald wat ik er kon uithalen. Ik heb mijn VOP ingeroepen, heb arbeidspostaanpassingen doorgevoerd, heb zelfs een tijdje progressief gewerkt om dan vast te stellen dat mijn huidige job niet meer haalbaar is.

De loopbaanbegeleidster zegt – terecht – dat het voor mij geen zoeken is naar de juiste jobinhoud maar dat het vooral een uitkijken zal zijn naar de randvoorwaarden. Deze randvoorwaarden zoals afstand, uren, plaats van tewerkstelling, woon/werkverkeer,… zullen bepalen of ik de job zal aankunnen. En voor het in kaart brengen van deze randvoorwaarden verwijst ze me eigenlijk door naar gespecialiseerde loopbaanbegeleiding. Maar omdat ik die zelf gaf en niet bij iemand in begeleiding wou die ik kende, zal ik dit een stuk voor mezelf verder uitklaren (met eventueel de hulp van mijn coach van GTB). Het is ook duidelijk dat ik een voltijdse job uit mijn hoofd moet zetten en eerder moet denken aan een (maximum) halftijdse.

Ik weet die dingen ergens wel, maar ik vond ze totaal niet leuk om te horen. Daarbij komen dan nog de praktische en financiële moeilijkheden: de onduidelijke visie van het RIZIV op deeltijds werken, nl 50% mogen werken in kader van progressief werken. Deze interpretatie is zo verschillend van adviserende geneesheer tot adviserende geneesheer. De ene interpreteert het als zijnde 50% van de arbeidstijd (maar is dat dan op basis van je laatste tewerkstelling of is dat dan automatisch in termen van halftijds?), de andere interpreteert het dan weer als 50% van de jobinhoud. En hoe is het dan als blijkt dat je maar maximum halftijds kan werken? Alles – lees: je financiële (on)stabiliteit – is zo afhankelijk van wie je hebt als arts en wie jouw dossier beheert bij het RIZIV…

Daarnaast wil ik me niet laten bepalen door een mogelijk verlies van inkomsten (alhoewel het nu al krap is, zo thuis zijn en een invaliditeitsuitkering krijgen) en wil ik werken.

Het was een – voor mij toch – hevig en ietwat confronterend gesprek, maar het was nodig. Als voorbereiding naar het volgende gesprek kreeg ik terug een aantal opdrachten mee, namelijk:

–  het stuk rond faalangst en schrik om terug op mijn bek te gaan, opnieuw opnemen met mijn psychologe

– uitzoeken wat de visie van mijn mutualiteit/adviserende geneesheer is rond progressief werken + navragen wat er gebeurt als ik niet meer uren kan werken dan halftijds (in kader van mijn reuma)

– uitzoeken welke coachingsopleidingen er zijn; welke me interesseren en eventueel al eens contact opnemen voor verdere informatie op te vragen

– uitzoeken of er een cursus bedrijfsbeheer is die doorgaat overdag (ik heb er al wat informatie rond opgezocht en ben slechts gekomen tot ofwel avondcursussen ofwel afstandsonderwijs – beiden zijn voor mij niet ideaal gebleken in het verleden; vandaar mijn interesse voor cursus overdag)

Er is werk aan de winkel – en zo heb ik het graag 🙂

Wil je meer informatie over loopbaanbegeleiding? Klik dan hier.