Tagarchief: stage

Informatief: GTB

Geplaatst op door

Dit is een zuiver informatief stukje over (traject)begeleiding naar werk via vzw GTB Vlaanderen.

Wat is GTB?

GTB staat voor Gespecialiseerde Trajectbepaling- en begeleidingsdienst. Het is een vzw, vereniging zonder winstoogmerk, die mensen met een (vermoeden van een) arbeidsbeperking/arbeidshandicap begeleidt naar werk. GTB is actief in heel Vlaanderen en is verspreid over de verschillende werkwinkels van de VDAB (Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding). Concreet betekent dit dat in elke (grote) werkwinkel iemand van GTB aanwezig is.

Een arbeidshandicap is een aandoening van mentale, psychische, lichamelijke of zintuiglijke aard waardoor je het moeilijk hebt om werk te vinden of om je job uit te voeren. Enkele voorbeelden: autisme, slechthorendheid, rugklachten, stembandverlamming, spierziekte, chronisch vermoeidheidssyndroom…   Bron: http://www.vdab.be/arbeidshandicap/default1.shtml 

Wie mag bij GTB in begeleiding?

Enkel mensen met een (vermoeden van een) arbeidshandicap/arbeidsbeperking mogen door GTB begeleid worden in hun zoektocht naar werk. Deze arbeidshandicap mag ruim opgevat worden en kan zowel gaan over (soms ook een combinatie van) fysische, psychische, mentale als psychiatrische beperkingen. In eerste instantie wordt gekeken of deze beperkingen door een bepaalde instantie ‘erkend’ worden. (lees: het staat ergens op papier) Zo kan dit bijvoorbeeld gaan over een attest van de arts/specialist, een attest van verhoogde kinderbijslag, een erkenning bij het VAPH of/en FOD, een attest ingevuld door je adviserende geneesheer van de mutualiteit,…

Lees verder →

Plannen

Geplaatst op door

Zeggen aan je werkgever dat je je werk fysiek niet meer aan kan, is moeilijk. Zeggen aan je familie en gezin dat je niet meer kan blijven werken op je huidig werk, brengt onzekerheid. Zeggen in je omgeving dat je niet meer werkt en de buurman moet duidelijk maken dat je niet zoveel vakantiedagen hebt, maar echt thuis bent omwille van je reuma, werkt zeer confronterend.

Een grote immense spiegel, waar ik steeds elke dag in kijk en me zelf de vraag stel: wat nu?

Ik heb niet het karakter om er bij te blijven zitten en me te laten gaan. Ik heb ook wel niet het karakter om eerlijk aan te geven dat het niet meer gaat, waardoor ik steeds maar blijf doorgaan. Deze beide in combinatie, hebben me tot sluwe plannen gebracht.

Grip wil ik op de situatie. Grip op reuma krijg ik niet, dat moet ik loslaten. Maar ik kan wel proberen de omgeving zo aan te passen aan mijn reuma zodat deze een zo klein mogelijk obstakel wordt. Een grote uitdaging, dewelke ik zeker wil aangaan. Lees verder →