2020: het is een jaar geweest als geen ander. Dat is het minste wat er van gezegd kan worden…

Het werd een jaar met in de eerste maanden heel wat onzekerheid door het ondertussen welgekende Corona-virus. Als eerste reflex werd het extreem opletten, alles goed ontsmetten, iedereen weren in en om het huis en zoveel mogelijk contacten fysiek vermijden. Ondertussen blijven we zeer alert, maar komen we gelukkig ook al wat meer buiten.

Thuiswerk was voor mij sowieso al de norm, maar daarbovenop kregen de kinderen – zeker in het begin van deze crisis – thuisonderwijs, stopten de hobby’s, werden de behandelingen en consultaties in kader van mijn reuma (en andere gezondheidsproblemen) in eerste instantie allemaal geannuleerd en kwam ook de poetsvrouw niet meer aan huis.

Het werd een pittige periode, met onder andere een opeenstapeling van migraine-aanvallen tot gevolg. Stress is niet alleen voor migraine een belangrijke trigger, ook zorgt het ervoor dat ik meer last krijg van mijn RA…

Gaandeweg werden de maatregelen in de buitenwereld, maar ook in huis, wat milder en konden we terug naar buiten: gaan bewegen, op afstand terug sociaal contact, de poetsvrouw die opnieuw welkom was in ons huis, de zoon die opnieuw voltijds naar school mocht en de dochter deeltijds. We kregen wat meer ‘ademruimte’.

Natuurlijk werden vakantieplannen in de koelkast gestoken en uiteindelijk vertrok ik met de kinderen tijdens de zomervakantie naar de caravan van de mama. Wat een verblijf van een aantal dagen moest voorstellen, is uiteindelijk uitgedraaid naar drie weken verblijf aan zee, zo goed mogelijk werkend vanuit de caravan. Naast frustraties à la wifi – met nogmaals een dikke dank je wel aan mijn nicht voor het mogen gebruiken van haar wifi én van haar caravan tijdens digitale overlegmomenten! – werd het een deugddoende vakantie, samen met de mama <3.

Naast de zoektocht naar optimale migraine-medicatie, schakelde ik ook over naar andere (extra) reumamedicatie. Jammer genoeg maakte ik een slechte reactie op de Metoject, maar sinds het begin van de kerstvakantie neem ik nu ook Arcoxia en hier blijkt mijn lichaam (nog?) geen al te grote problemen mee te hebben. So far so good…

Gelukkig bleven we – en ik hoop natuurlijk dat dit zo blijft! – gespaard van Coronabesmettingen in onze omgeving. Ik heb me twee keer moeten laten testen (mijn RA geeft namelijk dezelfde klachten als deze bij een COVID-19 besmetting: vermoeidheid, spierpijn, hoofdpijn, pijn aan de gewrichten, stijfheid,…) en een klasgenootje van één van de kinderen testte positief, maar verder blijft dit virus uit onze buurt: hout vasthouden!

Op dit moment zijn de besmettingscijfers nog altijd cijfers om depressief van te worden. Het lijkt erop dat deze situatie nog een tijd zal blijven aanslepen. Het is helemaal geen fijn gevoel om te weten dat er nog geen einde in zicht is. We blijven volhouden, we blijven zoeken naar lichtpuntjes, we blijven bewegen en werken aan dat lichaam. En het is zo cliché, maar toch oh zo belangrijk: we blijven dankbaar voor de dingen die we wél hebben, de kleine grootse gebaren of de grootse kleine gebaren – het is maar hoe je het bekijkt.

En over dat bewegen gesproken… Ik ben gestart met een wandelactie voor ReumaNet. Zoals je wel weet is verantwoord bewegen bij reuma heel belangrijk en het duurde even vooraleer ik de ‘juiste’ beweging heb gevonden. Ondertussen ben ik al een hele tijd aan het wandelen en tijdens het afgelopen jaar was er ook niet veel meer te doen dan wandelen…

Ik ben dus beginnen dromen. Ik zou graag in 2021 – en moest dat niet lukken omwille van mijn lichaam in 2022 dan – een wandeltocht ondernemen van een 24 tal kilometer. Voor mij een echte uitdaging, vermits mijn langste tocht tot nu toe 14 kilometer bedroeg en ik daar toch een aantal dagen van moest recupereren…

Omdat ReumaNet nood heeft aan extra inkomsten – zeker nu men via de Warmste Week van Studio Brussel dit jaar geen geld in kan zamelen – heb ik mijn wandeldoel gekoppeld aan een oproep tot het storten van een gift:

Per 10 euro die je doneert aan ReumaNet zal ik 1 kilometer stappen. Omdat giften vanaf 40 euro fiscaal voordelig zijn (zeker dit jaar: tot 60%!) doe ik een extraatje: per 40 euro zal ik 5 kilometer stappen. Hoe het praktisch in zijn werk gaat, kan je zien in dit filmpje:

Steun jij mij en ReumaNet mee? Jouw groots klein gebaar wordt ten zeerste geapprecieerd! (En hou me zeker op de hoogte van hoeveel kilometer ik voor jou mag stappen via de aangegeven kanalen in het filmpje!)

Stay safe en fijne eindejaarsdagen x