De laatste tijd heb ik weer meer last van mijn heupen. Pijn in mijn heupen heb ik regelmatig, maar die trekt ook steeds opnieuw na een aantal weken weg. Maar deze keer niet. Ik vermoed dat dit komt door een overbelasting in februari: toen gingen we wandelen in Voeren en ik denk dat de wandeling van een 12tal kilometer net iets te lang en te zwaar zou kunnen geweest zijn.

Het is natuurlijk niet zeker of het dat was, maar sindsdien blijft de pijn hangen. Zeker als ik moet zitten voor een ‘langere tijd’ of niet kan afwisselen van houding. Gelukkig kan ik, dankzij mijn werk, er meestal wel voor zorgen dat ik regelmatig afwissel, maar toch zijn er bijvoorbeeld vergaderingen, gesprekken of opleidingen die maken dat ik niet altijd kan gaan staan of rondwandelen wanneer nodig. Daarnaast blijkt dat ik op dit moment niet veel verder dan een 3tal kilometer kan wandelen zonder pijn…

Wat de pijn in die heupen veroorzaakt, is niet duidelijk. Volgens de reumatoloog is het niet gelinkt aan mijn RA (reumatoïde artritis), volgens mijn kiné zou het daar wel aan kunnen liggen. Het is dus steeds zoeken naar welke oefeningen ik kan doen zonder al te veel pijn of overbelasting.

In 2017 ging ik langs voor advies bij een derde ‘onafhankelijke’ partij: de fysische geneesheer en deze bevestigde dat het niet in de gewrichten zelf lijkt te zitten. Uitgezonderd een beetje artrose in de linkerheup en osteopenie. Extra calcium, vitamine D en verantwoorde beweging (pilates, aquagym, zwemmen, fietsen) werden aangeraden, evenals behandeling bij osteopaat en kinesitherapeut.

Sindsdien doe ik dus wat zowel osteopaat als kinesitherapeut me aanraden, startte ik met pilates en aquagym en bleef ik regelmatig wandelen. En ondanks al die goede zelfzorg, blijkt een overbelasting en ontstekingen/pijnen niet ver om de hoek te liggen…

Het is nog maar eens bewezen dat, hoe we ons best ook doen, we het niet zelf in de hand hebben.

Vanaf februari nam ik weer een hele periode zwaardere ontstekingsremmers en pijnstillers en uiteindelijk ging ik in maart en april opnieuw langs bij de fysische geneesheer. Beeldmateriaal lijkt haar voorlopig niet nodig; er valt ook weinig aan te doen, uitgezonderd een infiltratie tegen de pijnen. Zij kwam tot het besluit dat ik hyperlax/hypermobiel ben in mijn heupen.

Dat betekent dat de gewrichten in mijn heupen te beweeglijk en instabiel zijn, waardoor die pijn doen en waardoor ik af en toe het gevoel heb dat ze ineens ‘uit de kom klikken’. Belangrijk is om de spieren en pezen rondom die heupen te verstevigen zodat die hypermobiliteit wat in de hand gehouden kan worden.

Het komt er dus op neer dat ik niet veel anders kan doen dan dat ik bezig ben: pilates, de oefeningen van de kiné, osteopathie, regelmatig rustig en verantwoord bewegen en ontstekingsremmers/pijnstillers slikken wanneer de pijn echt te veel wordt.

Omdat ik de aquagym heb stopgezet – dit ging door ’s avonds en ’s avonds ben ik vaak gewoon te moe – raadde ze me aan om eventueel te gaan zwemmen of fietsen. Zwemmen doe ik wel graag, maar dan liever af en toe eens voor de fun en niet systematisch elke week bijvoorbeeld. Aan fietsen heb ik een hekel. En toch.

Ik weet dat ik dringend terug in ‘actie’ moet schieten en iets moet ondernemen. Ik voel dat, hoe minder ik beweeg, hoe meer mijn lichaam moeilijk doet. Handen, polsen, vingers, knieën, heupen,… De hele reutemeteut speelt weer op en dat is echt vermoeiend. Dag in, dag uit met pijn. Slechter slapen door de pijn, vermoeider rondlopen. Dat betekent dat ik ook sneller krikkel reageer en ambetanter (dan normaal 😉 ) rondloop.

Ik word er zelf ambetant van en wil er me gewoon overheen kunnen zetten. Ik wil niet blijven zitten in “ik kan nu zelfs niet meer een deftige wandeling maken” en gaan naar oplossingen. En zo ben ik de laatste weken toch aan het uitkijken om eventueel een elektrische fiets aan te kopen.

Eerst dacht ik aan een plooifiets, omdat je die makkelijk overal kan meenemen en deze zou lichter zijn in gewicht. Maar na advies van de fietsenverkoper, zou het dan toch een ‘gewoon’ model worden: de wielen zijn groter, er is meer vering (wat dan beter is voor mijn polsen en heupen) en je kan de fiets meer op maat aanpassen.

Heel wat mensen raadden me aan om de fietsen echt te gaan uittesten en vandaag deed ik dat dan ook. Ik heb 3 fietsen getest en ik denk dat ik inderdaad graag eentje zou willen aanschaffen. Nu is het alleen nog mijn man overtuigen, want die weet maar al te goed dat ik een hekel heb aan fietsen… En toegegeven: het is ook niet echt goedkoop hè…