12 weken… Een mijlpaal wanneer je zwanger bent en voor mij ook een mijlpaal voor de werking van mijn Mabthera- infusen. Op woensdag 19 augustus 2015 kreeg ik opnieuw mijn eerste van 2 infusen Mabthera en het ziet er naar uit dat het deze keer 12 weken heeft geduurd vooraleer de biological begint te werken.

Mijn ochtendstijfheid begint stilletjesaan draaglijker te worden. Natuurlijk gaat deze niet helemaal weg. En mijn energieniveau lijkt wat beter te zitten. Ondertussen hebben we de laatste weken/maanden gezocht naar een betere dosis Ledertrexate want mijn lichaam reageerde er slechter op. De dosis is verlaagd naar 7,5 mg per week en voorlopig zijn mijn bloedwaarden terug beter. Mijn medicatie lijkt dus (eindelijk) terug op punt te staan.

Pijn blijf ik hebben. Mijn ellebogen en heupen doen moeilijk, maar mijn handen en voeten lijken beter te gaan. (Hout vast houden.) Natuurlijk weet ik dat, wanneer de medicatie ‘pakt’, ik niet totaal pijnvrij zal zijn, maar ik slaap beter en heb minder last van die typische extreme vermoeidheid. Ik blijf natuurlijk momenten hebben waarbij ik volledig moet opladen, maar nu – na 12 weken – lijk ik meer energie te hebben en minder pijn. En de ene dag gaat het nu éénmaal beter dan de andere…

Ik probeer er van te profiteren: op uitstap met man en de kinderen, terug af en toe uit gaan eten. Nu dat de poetsvrouw niet meer komt (ze heeft artrose en haar vervanger bleek helemaal niet mee te vallen), heb ik me voorgenomen om het huishouden terug zelf op te nemen. Natuurlijk met hulp van mijn man en de kinderen (in beperkte mate). Misschien een vlaag van euforie, maar dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Ik probeer nu dagelijks een klein uurtje ‘iets’ te doen in het huishouden en dit is al 3 dagen gelukt. Ik hou wel in het achterhoofd dat ik niet élke dag hoef te poetsen en elke dag opnieuw moet afwegen wat ik die dag aankan en wat niet.

Het eeuwige balanceren tussen activiteit en rust blijft. Zo heb ik gisteren genoten van een flinke uitstap naar de kuststreek en loop ik vandaag rond met een koortsblaas die me zegt dat het genoeg is geweest. Gisteren heb ik trouwens extra paracetamol moeten nemen om de dag door te komen, maar ik heb er van genoten! Echt waar! Het doet goed terug buiten te komen en wanneer je dat een tijdje niet meer hebt kunnen doen, geniet je daar natuurlijk extra van 🙂