Stel: je bent werkgever en jij bent een kandida(a)t(e) die komt solliciteren. Zou jij jezelf aanwerven als nieuwe werkkracht?

Het is een vraag die de hele tijd in mijn hoofd rondspookt. Op sommige momenten ben ik overtuigd van mijn eigen kunnen en weet ik me perfect te verkopen. Ik weet wat mijn kwaliteiten zijn en waar mijn valkuilen liggen. Maar op andere momenten betrap ik mezelf erop te denken van “Goh, die werkgever heeft toch meer aan iemand die ‘gezond’ is. Wat heeft die nu aan mij?” Op die momenten kan ik enkel zien wat ik niet (meer) kan en vergelijk ik mezelf met iemand die geen reuma heeft. Op zo’n momenten is mijn zelfvertrouwen ver te zoeken…

En laat ons eerlijk wezen: op zo’n momenten is solliciteren niet echt aan te raden… Het is immers de bedoeling om je toekomstige werkgever te overtuigen van jouw kunnen; hem te overtuigen om jou aan te werven. Maar durven we eerlijk zijn en open kaart spelen tijdens sollicitaties? Durven we tijdens een eerste gesprek aankaarten dat we een chronische aandoening hebben?

Want als ik mijn stoute schoenen aantrek, ligt sensibilisering niet alleen bij de overheid/werkgevers, maar ook bij ons. Hoe kan een werkgever immers gesensibiliseerd worden tot het aanwerven van iemand met een chronische ziekte, terwijl hij niet weet wie die persoon is of wat zijn/haar aandoening op werkgebied eigenlijk betekent? Zien we het zitten om open kaart te spelen en te zeggen waarop of waaraan? Zien we het zitten om, telkens wanneer we het deksel op onze neus hebben gekregen, opnieuw recht te staan en op te komen voor ons plaatsje in de maatschappij?

Is het te idealistisch om te denken dat, eens een werkgever je écht heeft leren kennen, hij meer bereid zal zijn tot compromissen? Is het te mooi om waar te zijn dat er effectief werkgevers zijn die ervoor kiezen iemand aan te werven, ondanks zijn of haar beperking? Ik denk het niet. Voorbeelden genoeg. Maar toch rijst bij mij de vraag: weet jouw werkgever dat je reuma (of een andere beperking) hebt?

Het mes snijdt langs 2 kanten. Wanneer we willen dat werkgevers meer rekening gaan houden met ons, gaan we hen moeten duidelijk maken wat onze kwaliteiten en vaardigheden zijn en daarnaast onze aandachtspunten. We gaan ons moeten kunnen verkopen als volwaardige werknemers en dan gaan we in de eerste plaats in onszelf moeten geloven. En daar stopt het niet: we gaan naar buiten moeten komen en op de tafel moeten slaan.

“Het is niet omdat ik een chronische ziekte heb dat ik niets meer kan.”

Eigenlijk komt het erop neer dat wij als (toekomstige) werknemers er samen met de werkgevers werk van moeten maken om elkaar te leren kennen. Hierbij mag het niet gaan over veralgemeningen en mag men niet blokkeren op taboes en vooroordelen, maar moet gekeken worden naar de persoon die voor jou zit. Elke persoon is anders; elke ziekte of aandoening is anders; elke situatie is verschillend.

En volgens mij is de veruit beste mogelijkheid om elkaar beter te leren kennen, op de werkvloer zelf. Tal van initiatieven op vlak van stages zijn door VDAB ontwikkeld. Van kortdurende stages tot Individuele BeroepsOpleidingen (IBO), oriënterende stages of vacaturegerichte stages, gespecialiseerde stages,….

Ook het jaarlijkse initiatief Duoday – dat dit jaar doorgaat op 26 maart 2015 – is hier een mooi voorbeeld van.

Voor 1 dag stellen werkgevers hun deuren open voor een persoon met een arbeidsbeperking, onder vorm van een zogenaamde ‘doedag’ of stagedag. Zo leren de werkgevers iemand met een beperking kennen (en komen er vaak achter dat dit maar een mens is zoals jij en ik) en zo leren werknemers ook naar buiten komen met hun beperking (en komen er vaak achter dat de collega’s en werkgever ook maar mensen zijn zoals jij en ik).

Dit initiatief is opgericht via GTB, in samenwerking met VDAB (en andere belangrijke partners zoals VOKA, Verso, Unizo, RESOC,…) en is uitgegroeid tot een nationaal gebeuren. Dit betekent dat je in heel het land terecht kan voor een stageplaats.

Jammer genoeg is dit initiatief enkel toegankelijk voor iedereen die zich ‘in een actief traject naar werk bevindt’. Dit betekent dat je je enkel kan inschrijven indien je begeleid wordt door VDAB of GTB. (Dit vermoedelijk omdat VDAB zorgt voor verzekeringen ed)

Inschrijven kan via www.duoday.be, nog tot 6/3/2015