De festivalzomer is eindelijk weer van start gegaan!

Met z’n allen trekken we massaal naar verschillende festivalweides om daar als een bende koeien op elkaar geprakt te genieten van heerlijke muziek.

Ook ik ben weer van de partij. Al sinds een paar jaar niet meer voor de volledige 3 tot 5 dagen, maar enkel nog hier en daar een snipperdag. Telkens goed uitgekozen op basis van de aangekondigde namen en van ruim op voorhand vastgelegd wegens anders uitverkocht.

Tot nu toe lukte het me  om zonder al te veel kleerscheuren of oververmoeidheid verschillende festivals te overleven. Denk dan in termen van Graspop en de ruigere affiche van de Lokerse Feesten, maar ook Werchter staat steevast op het programma.

Dit jaar startte mijn festivalzomer op TW Classic. Totaal onverwacht eigenlijk. Eén van mijn beste vriendinnen belde me met een extra ticket en de keuze was snel gemaakt: The Rolling Stones kon ik nu echt niet laten schieten!

Stevige stapschoenen aan en toch maar de winterjas mee; dewelke goed van pas is gekomen! Het weer viel al bij al nog wel mee, wel regelmatig een regenbui waardoor het zitten op de grond – met behulp van plastieken zak – wat moeilijker ging.

We zijn niet afschuwelijk vroeg vertrokken, maar waren toch rond 15 uur op de wei. Ik had wat last van mijn voet (in maart ben ik aan linkervoet geopereerd en sukkel nog door syndroom van  Sudeck – http://nl.wikipedia.org/wiki/Posttraumatische_dystrofie) en van de heupen, maar al bij al zag ik het goed zitten.

Op festivals ben ik echt in mijn nopjes. Ik ben geen wilde danser of crowd surfer, maar ik kan wel intens genieten van een goed optreden. Een klein dansje kan er soms wel af, maar op TW Classic werd het jammer genoeg eerder op de tanden bijten…

Van Arno en Triggerfinger heb ik nog kunnen genieten, omdat het ook mogelijk was om tussen de optredens te gaan zitten en regelmatig te bewegen en rond te stappen. Maar toen de Simple Minds kwamen, werd het voor mij heel wat moeilijker. De muziek kon me niet afleiden van mijn pijnen en veel volk begon te drummen (en op mijn zenuwen te werken).

We hebben de massa op tijd verlaten en voor het concert van The Rolling Stones stonden we helemaal vanachter op de wei.

Ondanks de sjieke show heb ik voor de eerste keer in mijn leven voortijdig forfait moeten geven. Tijdens The Stones ben ik terug (moeten) gaan zitten op een bankje. Niet alleen mijn voet deed pijn, maar ook mijn heupen begonnen te blokkeren. Een terugrit naar huis achter het autostuur zat er voor mij niet meer in. En al helemaal niet moesten we vertrekken wanneer de massa zou vertrekken om bijgevolg uren in de file te staan…

Ik vraag me eigenlijk af waarom het hoofdprogramma steeds op het einde van de avond wordt gepland. Kan dat niet gewoon ergens in het midden? In een restaurant stop je toch ook niet noodzakelijk na een hoofdgerecht? De liefhebbers kunnen kiezen voor een voor- en/of nagerecht. Waarom kan dit niet op een groot festival? Zo komen de mensen meer gespreid aan en vertrekken ze ook meer gespreid. De die hards gaan voor het hele menu en diegenen die enkel voor het hoofdprogramma komen kunnen het ook effectief uitkijken in plaats van al vroeger naar de auto te rennen om niet in de file te hoeven staan!

In ieder geval heb ik mijn fierheid opzij moeten zetten en mijn vriendin gevraagd op tijd naar huis te rijden. Voor de files; ik kon echt niet meer! Man, wat voelde ik me rot en ambetant! Gelukkig had ze er alle begrip voor, maar geef toe: leuk is anders!

En nu ben ik dus lichtjes aan het panikeren… Ik heb immers nog een dagje Werchter gepland en een dagje Lokerse feesten en ik weet echt niet hoe ik dat ga klaar spelen. Ik hou van optredens; van goede muziek. Het laadt me op en ik wil dit niet zo maar opgeven. Uiteindelijk gaan we telkens maar één dagje, dus zou het toch min of meer te doen moeten zijn. Letten op afwisselende houding, regelmatig zitten en wandelen… Ik moet het allemaal in het oog houden, maar toch…

Ik ga alleszins niet meer rijden van en naar een festival. En misschien moet ik de volgende keer maar wat meer pintjes drinken zodat ik de pijn niet meer voel?

Ik vraag me echt af hoe jullie de festivals overleven?

Tips zijn altijd welkom via reactie of via reumainmij@gmail.com!